کاشی و سرامیک قرن ها مورد استفاده قرار گرفته است و ویژگی بیشتری را از جمله رنگ ها، بافت، الگوی و زیبایی کلی نسبت به سایر مواد پوشش دهنده کف در اختیار شما قرار می دهد. امروزه با استفاده از روش های جدید تولید کاشی و سرامیک، کاشی و سرامیک طبیعی از سنگ مرمر طبیعی، تراورتن ، تخته سنگ و سایر محصولات سنگی قابل تشخیص نیست. کاشی های سرامیکی و چینی لعاب دار گزینه های مناسبی برای حمام، آشپزخانه و اتاق های خواب هستند.
کاشی های دیواری سرامیکی معمولاً از کاشی هایی که به طور خاص برای کف طراحی شده اند، از دوام کمتری برخوردار هستند. بیشتر کاشی های دیواری با سطح نیمه براق یا مات لعاب داده شده اند.از همین رو در صورت خیس شدن لغزنده می شود. کاشی های دیواری لعاب دار بیشتر از کاشی های کفپوش برای دیوار یا کانتر مناسب است.
کاشی و سرامیک لعاب دار از دو عنصر اساسی، خاک رس و آب تشکیل شده است. رس های استخراج شده، تحت فشار زیاد با یک پودر ریز مخلوط می شوند تا بدنه کاشی تشکیل شود. خاک رس فشرده شده سپس خشک می شود تا رطوبت آن کاهش یابد. در مرحله بعد، سطح کاشی با یک لعاب رنگی (مشابه شیشه) پوشانده می شود. سپس با قرار دادن لعاب در کوره های تقریباً 2000 درجه فارنهایت تا به سطح کاشی ذوب شود و محصول نهایی تولید شود.
کاشی چینی از ترکیب خشت دانه ریز و سایر مواد معدنی تولید می شود و بدنه ای بسیار متراکم دارد که باعث می شود در مقابل رطوبت، رنگ آمیزی و ساییده شدن بسیار مقاوم باشد. به دلیل همین ویژگی ها، کاشی های چینی با حفظ رنگ و زیبایی شان، سالیان سال است کاربردهای داخلی و خارجی زیادی دارند.
بیشتر کاشی ها با استفاده از سیستم تست و رتبه بندی MOHS از نظر سختی و مقاومت در برابر خراش رتبه بندی می شوند. سطح آزمون MOHS کاشی از 1 (شکننده ترین) تا 10 (سخت ترین) را نشان می دهد. کاشی و سرامیک های با ارزش 5 یا بیشتر برای استفاده در کفپوش مسکونی مناسب است. کاشی هایی با ارزش 7 یا بالاتر معمولاً برای اکثر برنامه های تجاری یا مناطق ترافیکی سنگین قابل قبول می باشند.
کاشی و سرامیک ها همچنین براساس میزان جذب آن ها در برابر آب طبقه بندی می شوند که نشان دهنده چگالی بدنه کاشی است. رابطه مستقیمی با میزان جذب آب و مناسب بودن انواع مختلف کاشی برای مصارف داخلی یا خارجی وجود دارد. کاشی های مناسب برای مصارف خارجی باید از میزان جذب آب بسیار کمی برخوردار باشند، به خصوص در آب و هوایی که در معرض چرخه انجماد و ذوب قرار دارند. این ها به طور معمول کاشی هایی با بدنه چینی هستند که دارای میزان جذب رطوبت کمتر از 5٪ هستند.
