هندسه مطالعه انواع مختلف اشکال و خصوصیات آنهاست. اینجا جایگاه هندسه در معماری مدرن را بررسی می نماییم.
احتمالاً بابلیان و مصریان کهن نخستین کسانی بودند که اصول هندسه را کشف کردند.
در آغاز هندسه برپایه دانسته‌های تجربی پراکنده‌ای در مورد طول و زاویه و مساحت و حجم قرار داشت
هندسه یک ایده شکل دهنده در معماری است که در تعیین پلان و شکل سه بعدی بنا مورد استفاده قرار میگیرد.
کاربرد هندسه در معماری مدرن مانند مثلث در اهرام ثلاثه به وضوح به چشم می خورد.
هندسه به عنوان یک ابزار طراحی از زمانهای قدیم در تاریخ معماری مورد استفاده قرار می گرفته.
قلمرو هندسه به عنوان ایجاد کننده فرم معماری مرتبط با اندازه گیری و تعیین مقدار آن می باشد.
مرتبط : معماری مدرن چیست ؟
ریشه هندسه ، علمی و تجربی می باشد ، مانند تمام دروس علمی و تجربی که با آنها سر و کار داریم و نیز به علم و روش بدست آوردن آن اشاره دارد ، مانند ریاضیات ، هندسه ، فیزیک و ….
هندسه ای که تجربی نیست و مبنای آن شهود است .
پس از شناخت دو نوع هندسه حال به بررسی ابزارهای درک انسان از محیط می پردازیم و پس از ارائه تعاریف این بخش به مفهوم هندسه در معماری خواهیم رسید
بسیاری از ساختمان های تک عملکردی معماری مدرن به اشیا تبدیل می شدند.
در این میان ساختمان هایی بودند که پیکره بندی هندسی آنها دارای بیان سازه ای بود مانند سقف های پوسته ایی ورزشگاه ها.
می توان گفت کاربرد هندسه در ساختمان های مدرن تک عملکردی گرایش به سادگی داشت.
بعنوان یک ایده شکل دهنده در تعیین فرم ساختمان، از اصول پلان و هندسه فضایی تبعیت میکند.
اصلی ترین استفاده از ایده، امتزاج شکلهای پایه هندسی بعنوان فرم یا فضا در تعیین ترکیب کلی ساختمان بشمار می رود.
بنابراین یک ساختمان ممکن است بصورت دایره، مربع، مثلث، شش ضلعی، هشت ضلعی و یا هر شکل هندسی مشخص و قابل تعریف دیگری باشد.
